Oorverdovende stilte

Een oorverdovende stilte

In het voorbije voorjaar organiseerden De Markten, Bral en een aantal buurtverenigingen met medewerking van het Brussels Instituut voor Milieubeheer een spraakmakend debat over wonen en uitgaan in Brussel en hoe dat al dan niet kan samengaan. Het was niet de bedoeling uitgaan in Brussel te (laten) verbieden, daarvoor gaan de organisatoren en Brusselaars veel te graag zelf uit. Er bleek trouwens uit het debat dat in een aantal buurten en wijken, mits veel samenspraak van bewoners, horecauitbaters en andere betrokkenen, en samen zoeken naar oplossingen, zowel gewoond als uitgegaan kan worden zonder al te veel wederzijdse hinder. Maar er moet dus wel samen naar oplossingen gezocht worden vooraleer er resultaten kunnen komen, was één van de conclusies.

Maar voor enkele specifieke buurten werd wel de vraag gesteld hoe voor bewoners bijzonder hinderlijke vormen van nachtelijk vertier kunnen gereorganiseerd worden zodat bewoners een normaal leven kunnen leiden. Het ging specifiek over de Alhambrabuurt waar straatprostitutie het dagelijks leven (en vooral slapen) onmogelijk maakt en de Nieuwlandwijk waar een megadancing voor de meest ongehoorde en ondraaglijke vormen van nachtelijke hinder zorgt.

Burgemeester Thielemans beloofde op de vergadering aan zowel het buurtcomité Alhambra als aan het buurtcomité Nieuwland de zaak spoedig ten gronde te onderzoeken en oplossingen voor te stellen. Dat "spoedig" bleek gerelativeerd moeten worden. Alhambra had zo'n acht weken voor het debat reeds een onderhoud met de burgemeester die toen binnen de vier weken schriftelijk vervolg beloofde. Hij beloofde het nogmaals tijdens het debat. Zo'n twee maanden na het debat kwam er tijdens een gesprek de derde belofte. En waar staan we nu?

Griet Steyaert van het Alhambra-comité: "Nergens. Nog steeds geen antwoord. Niks. En we zijn het beu. Een aantal mensen overweegt te verhuizen want de situatie wordt er alleen maar erger op. Op moeilijke momenten heeft de stad wel eens paniekvoetbal gespeeld: zo werden enkele maanden geleden ineens twee straten afgesloten voor verkeer, wat overigens niets hielp want de afsluitingen werden gewoon aan kant gezet en het aan één stuk door, traag rijdend kijkverkeer kwam alweer door de straat, met bijhorend claxoneren, schreeuwen enzovoort. Na vier weken werden de afsluitingen plots weer weggehaald: geen gesprek, geen evaluatie, niets. We worden intussen gek van het lawaai en de hinder. We overwegen met het comité nieuwe initiatieven te nemen".
Het Nieuwlandcomité op zijn beurt moest nog drie brieven schrijven vooraleer de burgemeester de afgevaardigden eindelijk uitnodigde voor het beloofde gesprek op 8 juli. En, resultaten?

Monique Verlinden van het Nieuwlandcomité: "Niets. De burgemeester beloofde ons tijdens het gesprek op 8 juli plechtig dat hij ons binnen de week een brief zou sturen met voorstellen voor een oplossing. We stuurden hem hierover twee schriftelijke herinneringen. Na de tweede kregen we bericht van ontvangst, nog geen antwoord. We stuurden een derde herinnering. Maar er kwam geen antwoord. Intussen blijft de overlast duren en het gaat zover dat bewoners die ludieke affiches plakten om de problemen aan te kaarten, opgepakt werden door de politie…".
De redactie vernam intussen dat tussen enkele politieke fracties een akkoord zou gesloten zijn dat de hele toestand de vergeetput ingooit in ruil voor bepaalde extra bevoegdheden voor de politieke fractie die wel aan het probleem wilde werken…