Espace P

25 oktober 2011

Tijdens de vergadering 'La ville et la prostitution' georganiseerd door Inter Environnement Bruxelles (IEB) heeft een persoon van het Comité Alhambra met Espace P kunnen debatteren.

Daaruit is gebleken dat Espace P en het Comité Alhambra een aantal punten gemeen hebben.

Zowel Espace P als het Comité Alhambra vinden dat:

straatprostitutie voor overlast zorgt in een woonwijk, vooral 's nachts.
er niet alleen een oplossing moet komen voor de bewoners maar ook voor de straatprostituees.
het heel moeilijk is om contacten te leggen met de prostituees en dus tot een duurzaam overleg te komen.
niet alle prostituees slachtoffer zijn van mensenhandel maar dikwijls bewust kiezen om in de prostitutie te stappen. Die vrouwen moeten kunnen werken, op straat als ze dat willen want velen onder hen kunnen of willen niet in het milieu van de raamprostitutie stappen.
het verbieden van prostitutie geen oplossing is voor een stad als Brussel.
de politiek teveel aan struisvogelpolitiek doet, en het heel moeilijk is om met bepaalde politici zelfs maar een afspraak te kunnen maken om over de prostitutieproblematiek te praten.
prostitutie een heel complexe materie is.

Maar over een aantal dingen zijn we het helemaal niet eens:

dat de bewoners maar moeten leren cohabiteren met de straatprostitutie.
dat de Alhambrawijk niet altijd een prostitutiebuurt is geweest.
dat de prostituees niet alleen rechten hebben maar ook plichten.
dat straatprostitutie niet in een woonwijk thuishoort.

Espace P probeert contacten te leggen met de prostituees in onze wijk maar dat is niet altijd gemakkelijk. Bovendien komt Espace P nooit in de Alhambrawijk na middernacht, wanneer de prostitutie pas echt op volle toeren begint te draaien.

Als wijkcomité kunnen we ons maar niet van het gevoel ontdoen dat Espace P van de bewoners verlangt dat zij moeten waken over het welzijn van de prostituees.

Verder eist Espace P altijd rechten op voor de prostituees maar hebben ze het nooit over de plichten van de sekswerkers die op elk uur van de dag, zeven dagen op zeven in de wijk hun economische activiteiten uitoefenen.

Als Espace P er al niet in slaagt om met de prostituees afspraken te maken - over elementaire vormen van civisme naar de wijk toe bijvoorbeeld - hoe moeten wij dan als bewoners dag in dag uit met de straatprostituees verder leven? Betekent cohabiteren dan dat de bewoners alles moeten verdragen en de straatprostituees - van heroinehoer tot transeksueel met whiskyverslaving - zich voluit mogen laten gaan alsof er helemaal geen bewoners zijn?

Als wij al jaren vragen naar oplossingen dan is het omdat we echt met een probleem zitten in onze wijk. Dat afdoen als 'gezaag' en 'intolerantie' zal het krediet dat vele buurtbewoners nu nog hebben ten opzichte van prostitutie enkel maar doen wegsmelten. En dat zal het debat alleen maar moeilijker maken.

20 oktober 2010

Espace P: hoe goed kennen zij eigenlijk onze wijk?

Espace P – een organisatie die zich inzet voor de prostituees – heeft een folder verdeeld in enkele straten van de Alhambrawijk. Het boekje in vierkleurendruk met als titel ‘Prostitution dans le quartier Alhambra: regards croisés’ heeft voor de nodige irritatie gezorgd onder de wijkbewoners.

De brochure van 15 bladzijden – gesponsord door het Cocof - begint met een hele pagina gericht tegen het Comité Alhambra en eindigt met de zin ‘Envie de participer à la reflexion sur l’integration de la prostitution dans le quartier Alhambra?’. Via zogenaamde ‘getuigenissen’ probeert Espace P het idee te ontkrachten dat een meerderheid van de bewoners tegen cohabitatie met de straatprostitutie zou zijn.

Volgens de brochure is de overlast veroorzaakt door de straatprostitutie helemaal niet zo erg als ‘bepaalde bewoners’ doen uitschijnen. Tot die conclusie zijn ze gekomen nadat ze een aantal uren de methode van de ‘micro-trottoir’ hebt toegepast in enkele straten van de wijk.

Van Espace P verwachten we natuurlijk niet anders dan dat ze de rechten van de prostituees verdedigen. Toch waren vele buurtbewoners geshockeerd door de inhoud van de brochure. Dat is gebleken uit de mails die we hebben ontvangen.

De brochure suggereert dat een grote groep buurtbewoners niets tegen een cohabitatie met het prostitutiemilieu zou hebben, en dat een minderheid – het Comité Alhambra op kop – eigenlijk gewoon haar wil probeert op te dringen ‘met hun website, brieven en YouTubefilmpjes’.

Impliciet verwacht Espace P van de buurtbewoners dat ze zich gaan opstellen als een groep veiligheidsverleners die 24 uur per dag paraat staan. Een prostituee in nood hoeft dan maar te roepen en de bewoners doen de rest. Dat is wellicht de grootste reden waarom Espace P vindt dat de prostituees het absolute recht hebben om in een woonbuurt te werken. Espace P vindt dat de buurtbewoners moeten waken over het welzijn van de prostituees.

Jammer dat Espace P hun methode ‘micro – trottoir’ ’s nachts niet hebben toegepast want dat zou heel andere getuigenissen hebben opgeleverd. Zoals gewoonlijk maakt de organisatie geen onderscheid tussen dag- en nachtprostitutie. Nachtprostitutie is een stuk agressiever en past wellicht niet in het beeld dat Espace P probeert op te hangen rond de prostitutie in de Alhambrawijk.

’s Nachts zal Espace P geen buurtbewoners vinden op straat om te interviewen, en handelaars nog minder tenzij misschien de eigenaars van de afwerkhotels en etablissementen zoals het beruchte café Tropicana.

’s Nachts is de wijk onaangenaam, loopt het vol pooiers en hoeren, drughandelaars, dronken mannen die roepen op alles wat beweegt en elke vrouw aanklampen die ze in hun gezichtsveld krijgen.

’s Nachts wilt u liever niet in de Alhambrawijk rondlopen, en al helemaal niet met een micro in de hand – ook al is die denkbeeldig - maar daarover natuurlijk geen woord in de brochure van Espace P.

’s Nachts is Espace P sowieso niet aanwezig in onze wijk want dat valt buiten de kantooruren.

Als Espace P echt het debat wil aangaan met de bewoners van de Alhambrawijk dan zal het niet alleen moeten erkennen dat straatprostitutie voor overlast zorgt – wat ze ook doen – maar ze zullen vooral concrete oplossingen moeten aanreiken over hoe ze die overlast nu concreet willen aanpakken.

Sinds 1999 – de oprichting van het Comité Alhambra – hebben we nooit een aanzet tot oplossingen gezien, nog in hun brochures, noch op hun website en al helemaal niet op vergaderingen want die organiseren ze niet ondanks hun oproepen tot een publiek debat.

En als ze die hadden, hoe denken ze hun oplossingen te kunnen implementeren? Espace P slaagt er al niet in om van de prostituees eenvoudige dingen gedaan te krijgen, afspraken zoals: ‘Dames, voor de leefbaarheid van de wijk waarin u werkt, gelieve uw rommel in de vuilnisbak te deponeren aub’.

Espace P vormt dus zeker geen brug tussen de buurtbewoners en de prostituees.

Espace P schoffeert net iets te gemakkelijk de meerderheid van de Alhambrawijk die niets wil weten van ongecontroleerde straatprostitutie. Een meerderheid is inderdaad geen 100 procent maar het blijft wel een meerderheid.

Wij vermoeden dat Espace P – ondanks de mooie woorden en de brochure in vierkleurendruk - niet het flauwste idee heeft van hoe die fameuze cohabitatie nu precies georganiseerd moet worden.

En wellicht is de tactiek van de aanval dan de meest voor de hand liggende optie. Zeker nu het wijkconract De Kaaien in volle voorbereiding is.

Het Comité Alhambra voelt zich gesteund door de inwoners van de wijk.

Wij spreken ons niet uit voor of tegen straatprostitutie, dat hebben we nooit gedaan. Wij vinden gewoon dat het prostitutiemilieu en alles wat daar rondhangt onmogelijk kan cohabiteren in een woonwijk.

Waarom we dat denken? Omdat we elke dag en elke nacht met de problematiek geconfronteerd worden. Wij leven er middenin. En dat kan van Espace P, met hun ‘micro-trottoir’, hun kantooruren en hun vierkleurendruk busdelingen niet gezegd worden.

Brief aan het Cocof >>>

Brief aan Espace P >>>

Antwoord van Espace P (per mail ontvangen) >>>