Een beetje geschiedenis : het Alhambra Theater

Tot aan WO I, of beter gezegd tot de film zijn intrede deed, lokten de theaterzalen een publiek dat evenredig toenam met de groei van de stadspopulatie en ook steeds meer welstellend werd. Voor 1844 kende Brussel enkel het Koninklijk Theater, het Theater in het Warandepark en de Muntschouwburg, naast nog enkele kleine zaaltjes van weinig belang.

Van 1845 tot 1855 vertienvoudigden de zalen. Tot 1914 zet deze trend zich door aan een variabel ritme.

Het Alhambra wordt plechtig geopend in 1846, de Vaudeville in 1847, de Molière in 1867 en het Koninklijk Circus in 1878.

De meeste zalen kunnen een talrijk publiek ontvangen. De Munt heeft meer dan 1500 plaatsen, het Alhambra Theater 2500. Het Alhambra Theater werd door Franconi geopend onder de naam Circustheater. Hij bracht er onder andere grootse historische veldslagen met 500 paarden, kanonnen en soldaten. Het grootste succes van de 19de eeuw - dat later ook op het witte doek vereeuwigd zou worden - schijnt 'Reis rond de Wereld in 80 dagen' geweest te zijn. Het was een groots feeëriek spektakel en musical, gebaseerd op het werk van Jules Verne.

Het Alhambra was ook nauw verbonden met het sociale en politieke leven van het land. Veschillende bijeenkomsten van het Derde Congres van de Internationale Vereniging van Werklieden, de beroemde Internationale die aan de oorsprong lag van alle linkse bewegingen, vonden er plaats in september 1868.

Het theater werd in 1915 door de Duitse bezetter in beslag genomen, de toenmalige leider van het Theater was Chamberlin, een Engelsman.

Op 20 januari 1918 vond er een meeting plaats van Vlaamse activitisten die autonomie voor Vlaanderen eisten.

Van 1920 tot 1933 introduceerde Volterra, een impresario uit Parijs die tijdens de oorlog rijk geworden was als directeur van het Casino van Parijs, grootschalige spektakels in het Alhambra. Deze voorstellingen hadden niks te maken met het dagelijkse leven maar vertoonden hun praal overgoten met licht en op de tonen van een nieuwe soort muziek: de Jazz. Tijdens de pauzes, tussen de revues, presenteerde Volterra operettes en vedettes op tournee, zoals Maurice Chevalier, Mistinguette en enkele anderen die nu in vergetelheid zijn geraakt.

Het theater werd tenslotte in 1933 onder de gebroeders Van Stalle een populair operette theater. Zij slaagden erin om in hun nieuwe zaal de Amerikaanse Jeanette Mac Donald te laten optreden. Dit beviel het publiek en gedurende een hele poos werden enkel Amerikaanse operettes, toen een innovatie, opgevoerd.

Het fatale verval van het Alhambra begon in 1955, ondanks een laatste verschijning van een zekere Gilber Bécaud die aan het begin van zijn carrière stond. De oude zaal sloot definitief zijn deuren op 30 mei 1957 om gedurende vele jaren verlaten te blijven staan. Iedereen hoopte het gebouw te bewaren, of toch tenminste de gevel ... Het werd desondanks gesloopt in de jaren '70.